۱۴ بهمن ۹۹ ، ۲۲:۵۷
شعری از جنس کرونا
زهرا میریان کریمی:
تن محنت کشی دیرم خدایا
بدون ماسک می میرم خدایا
ز سوز واکسن و درد کرونا
همیشه ماسک می‌گیرم خدایا
ابیات زیر نیز نمونه‌های دیگری از استقبال شاعران برای شرکت در این پویش است:
از لحظه پیدا شدنت از دل ووهان
بی ماسک پشیمانم و با ماسک پریشان
***
«تنت به ناز طبیبان »نمی شود محتاج
اگر به ماسک بپوشانی آن رخ زیبا
***
«اشک خونین بنمودم به طبیبا گفتند»
ماسک را چاره ی درد کرونا باید کرد
***
«دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید»
یک ماسک بزن تا نشوی اینهمه بیمار
«هر آن کسی که در این حلقه ماسک می‌نزند»
برو نمرده به فتوای من نماز کنید
۹۹/۱۱/۱۴