خاطرات یک پرستار در ایام کرونا

 

•  
•  

«خاطرات ایران»، با روایت ایران ترابی، از جمله معدود خاطرات منتشر شده کادر درمانی است که پنجه در پنجه مرگ بدون چشم‌داشت، به یاری هم‌وطنانشان شتافتند.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در روزهای اخیر اخبار متعددی از جان‌فشانی و از خودگذشتگی کادر درمانی و پزشکان کشور در شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود. افرادی که گاه با وجود نبود کمترین امکانات، پنجه در پنجه مرگ، به یاری هم‌وطنان خود شتافته و با کار شبانه‌روزی سعی دارند تا قدمی در رفع مشکل پیش آمده بردارند.

یکی از مطالبی که در روزهای اخیر در این رابطه منتشر شده، مقایسه تلاش پزشکان امروز با کاری است که پزشکان و پرستاران در هشت سال جنگ تحمیلی انجام دادند. روزهای آتش و خون، جان خود را بر کف دست گرفتند و بدون چشم‌داشتی، در بیمارستان‌ها و درمانگاه‌های شهرهای مرزی و گاه در خط مقدم جبهه حاضر می‌شدند.

نکاتی در روز بارانی

وقتی سعدی ماسک میزند!

شعر در مورد ماسک

رضا اسماعیلی

۱

هشدار! به دوستان خود غم ندهی

بیماری و درد، جای مرهم ندهی

بی ماسک مرو ز خانه‌ات بیرون، تا

ای جان! «کرونا» به خلق عالم ندهی

۲

«سعدی» که هوای باغ و بستان می‌کرد

در روی زمین سفر فراوان می‌کرد

گر از «کرونا» شنیده بود اوصافی

خود را به حصار خانه زندان می‌کرد!

شعری از جنس کرونا

زهرا میریان کریمی:

تن محنت کشی دیرم خدایا
بدون ماسک می میرم  خدایا

ز سوز واکسن و درد کرونا
همیشه ماسک می‌گیرم خدایا

ابیات زیر نیز نمونه‌های دیگری از استقبال شاعران برای شرکت در این پویش است:

از لحظه پیدا شدنت از دل ووهان
بی ماسک پشیمانم و با ماسک پریشان

***

«تنت به ناز طبیبان »نمی شود محتاج
اگر به ماسک بپوشانی آن رخ زیبا

***

«اشک خونین بنمودم به طبیبا گفتند»
ماسک را چاره ی درد کرونا باید کرد

***

«دی گفت طبیب از سر حسرت چو مرا دید»
یک ماسک بزن تا نشوی اینهمه بیمار

«هر آن کسی که در این حلقه ماسک می‌نزند»
برو نمرده به فتوای من نماز کنید

شعر درمورد کرونا

محمود اکرامی‌فر:

این من که خراسانی‌ام و ساکن تهران
بی‌ماسک پریشانم و با ماسک پریشان

تا چند پیامک بدهم، گل بفرستم
تا چند به یا تو دهم آب به گلدان

تاکی بنویسم غزلی با با دل زخمی
تا کی بنشینم تک و تنها لب ایوان

چشمان تو با ماسک غزالی‌ است که خفته‌ است
در  خاطره‌ی خاک غزل‌خیز خراسان

هر چند که دلتنگ  نگاه توام، اما‌
بی ماسک نیا پیش من ای پسته خندان ...

***

سروده ذیل نیز نمونه دیگری از این اشعار است که با الهام گرفتن از غزلی از حافظ سروده شده است:

ماسک را خوب بزن تا ندهی بر بادم
عطسه بی‌ماسک مکن تا نَکَنی بنیادم

بوسه بر هرکس و ناکس مده، جان در خطر است
دستکش دست بکن تا نکنی ناشادم

به عروسی مرو، از ختم و عزا دوری کن
غره بر خویش مشو کز کرونا آزادم!

داخل جمع مشو ورنه بسوزی ما را
نرو در دورهمی تا نروی از یادم

ماسکِ آلوده میانداز به هر کوی و گذر
عقل شیرین منما تا نکنی فرهادم

رحم‌کن بر من مسکین و نیا منزل ما
به کجا می‌رسد از دست شما فریادم؟

تو رعایت کن و در زمرۀ یارانم باش
گر رعایت کنی از لطف تو بس دلشادم

حافظ از روی تو شرمنده‌ام اما چه‌کنم؟
که رسیده به فلک نالۀ استمدادم

پایان قرنطینه خانگی چه شرایطی دارد؟

اقدامات لازم در هنگام قرنطینه خانگی برای افراد مبتلا به کووید ۱۹

• در خانه بمانید مگر برای مراجعه به پزشک.
• علائم خود را بررسی کنید؛ در صورت بروز علائم حاد (مانند مشکل در تنفس)، به دنبال مراقبت‌های فوری پزشکی باشید.
• در صورت امکان در اتاقی جداگانه خود را قرنطینه کنید.
• در صورت امکان از سرویس بهداشتی جداگانه استفاده نمایید.
• از تماس با سایر افرادی که در خانه زندگی میکنند و حیوانات خانگی خودداری نمایید.

قرنطینه خانگی کرونا چه شرایطی باید داشته باشد؟

اگر مشکوک به کرونا هستید چه کاری باید انجام دهید؟

اگر مبتلا به کرونا هستید یا فکر می‌کنید علائم این بیماری را دارید، جز برای دریافت خدمات پزشکی از خانه خارج نشوید، از سفر با وسایل نقلیه عمومی بپرهیزید و با پزشک خود قبل از مراجعه حضوری در تماس باشید، از افراد باردار و کسانی که بیماری زمینه‌ای دارند دوری کنید، اگر نوبت پزشکی دارید که نمی‌توانید آن را به تعویق بیندازید قبل از مراجعه با پزشک خود در تماس باشید، ماسک بزنید و از به اشتراک گذاری لوازم خود با دیگران بپرهیزید.

این موارد برای حفظ سلامتی اطرافیان شما و کنترل بیماری باید انجام شوند. بسیاری از مبتلایان به کرونا با مراقبت‌های خانگی بهبود می‌یابند و نیازی به بستری شدن در بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی ندارند.

باورهای اشتباه

آنچه باید دانست !